In memoriam Margriet Veenink-Derks
Op woensdag 15 januari jl. is ons verenigingslid Margriet Veenink-Derks overleden. Zij was pas 59 jaar.
Margriet groeide op in Renkum in een muzikale familie. Al op jonge leeftijd ging ze bugel spelen bij fanfare Eendracht. Daar waren ook haar vader en haar broers actief, zowel muzikaal als bestuurlijk. Van begin af aan genoot ze van het musiceren. Vooral ook samen met anderen, want een verenigingsmens was ze in hart en nieren, net als haar familie.
Toen ze verhuisde naar Doetinchem en aldaar in het Slingeland Ziekenhuis ging werken, bleef ze onverminderd musiceren. Het bloed kroop waar het niet gaan kon. Ze speelde bij Union in Zelhem en bij De Vriendschap in Doetinchem en maakte op enig moment de overstap van bugel naar euphonium.
Zo kwam ze in september 2009 bij Symfonisch Blaasorkest Gaanderen. Vanaf het eerste uur leerden wij Margriet kennen als een zeer gemotiveerde muzikant met een buitengewoon sociaal gezicht. Altijd toonde ze belangstelling naar anderen en droeg hen een warm hart toe als dat nodig was. Ze genoot zichtbaar van de repetities en van elke noot die klonk in het orkest. Concerten waren voor haar hoogtepunten. Spelen voor een goed gevulde zaal en een enthousiast publiek, wat was er mooier!
Helaas kampte Margriet in toenemende mate met haar gezondheid. Tweemaal onderging ze een knieoperatie en ze werd langdurig ziek. Ondanks die tegenslagen grepen haar handen telkens weer naar haar euphonium, zodra dat maar even kon en pakte ze het musiceren weer op. Hoe zwaar dat soms ook was. Het gaf haar zóveel voldoening dat ze er alles voor over had.
In september 2019 liet Margriet met pijn in het hart weten dat ze vanwege haar gezondheid moest stoppen met actief musiceren. Die keuze viel haar bijzonder zwaar. Stilzitten was er nadien echter niet bij, integendeel. Achter de schermen bleef ze volop actief. Zo schreef ze de teksten voor onze nieuwe website en ging ze meewerken in ons social media team. Ook schreef ze meermaals de teksten voor de presentaties bij onze concerten.
In de zomer van vorig jaar werd Margriet ernstiger ziek en volgde een reeks intensieve behandelingen. Ze had daar al haar energie voor nodig, maar liet toch telkens een positief geluid horen. Het is ongelooflijk, hoe sterk ze mentaal was. Dat merkten we ook weer direct toen we haar spraken tijdens ons concert op 14 december jl. Wat fijn dat ze daarbij was! Wie had toen echter kunnen denken dat haar gezondheid in de weken daarna zó plotseling achteruit zou gaan.
Met verslagenheid hoorden we op 15 januari jl. van haar man Jan dat Margriet die avond was overleden. We gaan haar enorm missen, doch de positieve en dappere wijze waarop zij in het leven stond en de betrokkenheid die ze immer toonde naar de mensen in haar omgeving, tot het laatste moment, zullen we nooit vergeten. Met bewondering, diep respect en dankbaarheid nemen we afscheid.
Onze gedachten gaan uit naar Jan, Joris, Koen en Anne-Wil en de verdere familie. Wij wensen hun veel sterkte.
Voorzitter